Accepi gratissimas Reverendissimae Vestrae Paternitatis ⌊⌋ ⌊⌋, quibus me silentii et non respon(dendi) eius ad me ⌊⌋ accusat, suspicans ex animi mei erga se mutatione procedere. Equidem, Reverendissime mi Domine, scire certo velit, nedum immutatum meum erga eam fuisse animum et morem gerendi studium, sed etiam tanti semper cordi meo afixum esse, ut non putem alio, quam vitae meae exterminio aboliturum. Quod certo certius persuadere sibi poterit.
Litteras a Reverendissima Vestra Paternitate non plures me post suum in Prussiam reditum accepisse ab ea memoror, quam ⌊⌋, quae(!) per tubicines simul cum caseis accepi. Ad quas, si tabellarius affuisset, mox respon(dissem) atque ideo oro boni velit consulere, revera multum mihi ego in Reverendissimae Vestrae Paternitatis amore et benevolentia polliceor, et ut verum ingenue fatear, nemo in hac parte eam superat, totum itaque cum toto quisquis sum Reverendissimae Vestrae Paternitati dedo.
Quod ante ⌊urbem⌋ hanc per adscribed⌈perper adscribed⌉ ⌊Fabianum written over s⌈smm written over s⌉ Woyanovski⌋ ei nuncupavi, cum in itinere scribendi non dabatur copia, in novis rebus domesticis nondum quidquam conclusum. De extraneis scribunt, ut arbitror, alii, qui rerum maiorem habent notitiam, cum ego noviter appuli nec satis, quae BCz, 1597, p. 410 ante me acta sunt, comperta habeo. Hoc unum Reverendissima Vestra Paternitas habeat proverbium illum stain⌈[m]m stain⌉ de longioribus et brevioribus camisiis in dies maius sumere virus, utinam non cum exterminatione communis rei. De quo coram aliquando uberius.
Ad alia manu notarii Reverendissimae Vestrae Paternitati ⌊⌋, interim autem me ei totum cum toto, toto corde facio commendatum.