Accepi a Magnificentia Vestra ⌊Cracoviae⌋ ⌊⌋ easque copiosas veterisque in me amoris ac fiduciae plenas, et ⌊⌋ 1537-03-06⌊VI-a huius1537-03-06⌋ ad me datas. De prioribus quod non responderim, excusavi me per ⌊generosum dominum castellanum Gdanensem⌋ nuper, cum apud ecclesiam meam una essemus, Magnificentiae Vestrae. Quam meam excusationem pro communi nostra amicitia non dubito quin Magnificentia Vestra admiserit. Per me certe, si quid in rebus Magnificentiae Vestrae ⌊Cracoviae⌋, cum tota in turbis esset aula, agi potuisset, nihil fuisset omissum. Commoditas expectanda est oportunior, in qua, si Magnificentia Vestra opera mea uti voluerit et ego quippiam ex usu Magnificentiae Vestrae praestare potuero, omne id, quod in facultate mea est, offero etc.
Ea, quae Magnificentia Vestra scripsit de loco et tempore ⌊futuri conventus⌋, ad eundem ferme modum pauloante ad ⌊reverendissimum dominum Varmiensem⌋ retuli. Sic enim inter nos cum ⌊domino castellano et capitaneo Novensi⌋ in ⌊Colmense⌋ conventum erat, verum ⌊reverendissimus dominus Varmiensis⌋, quemadmodum ex litteris eius accepi, longe aliud sentit. Siquidem
censet locum in ⌊Marienburgo⌋ et solitum tempus non esse transferendum, eo quod putat se posse curru in
⌊Elbingum⌋ et inde aqua ad ⌊conventum⌋ duci. Quod si secus, ut in
novissimo ⌊conventu⌋, eveniret, iterum
cf. Pl. Ps. 369 operam ludimus ⌊lud written over c⌈cdd written over c⌉eremus operamcf. Pl. Ps. 369 operam ludimus ⌋, possentque nobis se eo in loco ab hominibus inibi imperiosis offerre incommoda et molestiae plurimae. Si certum haberemus ⌊r written over d⌈drr written over d⌉everendissimum dominum Varmiensem⌋ in ⌊Marienburgum⌋ venturum, non displiceret consilium, cum autem in dubio res haereat, scripturus sum iis diebus per proprium nuntium ⌊reverendissimo domino magno cancellario episcopo Plocensi⌋ id, quod Magnificentiae Vestrae mihique et aliis dominis visum est esse magis expediens, neque idipsum latere ipsam ⌊serenissimam maiestatem regiam⌋ patiar. De loco, ut ⌊Thoroniam⌋ transferretur, prius cum ⌊domino Plocensi⌋ ⌊Cracoviae⌋ sumus collocuti, cui commodus propter dominos[1] ex ⌊Regno⌋ videbatur. Quod si eo ⌊reverendissimus dominus Varmiensis⌋ conferre se non poterit, adhortandus erit, ut duos ex ⌊capitulo⌋ mittat, quo suffragia
nostra fiant angustiora[2]. Scribam praeterea et ea, quae in litteris Magnificentia Vestra suggessit. Quicquid respondebitur, cum primum nuntius redierit, Magnificentia Vestra sine longa mora sciet, ut nos temporius ad omnia accommodare possimus etc.
Velim conqueri ut amico, verum, ne mihi accidat ut pauloante ab amico[3], vereor, cui cum graves a me duobus iam annis sese subsequentibus expensas pro patria factas nihil petens vel sperans descripsissem, responsum fuit Germanico adagio: “Was dw kanst das thw”[4]. Adversarii mei dicunt, quod ⌊Gdanensium⌋ stipendio conductus adeo splendide ⌊Cracoviae⌋ convivia struxerim et totam profectionem confecerim. Sic et ab amicis
BCz, 244, p. 206
atque inimicis nullam sum nactus gratiam.
cf. Cic. Sul. (30) 31 difficile est enim tacere, cum doleas ⌊Durum quidem est tacere (quod
⌊Cicero⌋ dicit pro
Plancio,
ms 1 Plomcio,
ms 2 3 Plonitio,
ms 4 Plautio⌈Plancio(!)Plancio,
ms 1 Plomcio,
ms 2 3 Plonitio,
ms 4 Plautio⌉
), cum doleascf. Cic. Sul. (30) 31 difficile est enim tacere, cum doleas ⌋[5]. Si quid in eo pecco, ms 2 3 4 utique,
ms 1 u[tique] paper damaged⌈utiquems 2 3 4 utique,
ms 1 u[tique] paper damaged⌉ venia indignus non sum. Hoc tamen cum damno meo sum in hoc itinere, et tot taediis, quae devoravi, assecutus, quod postea futurus ms 2 3 4 sum,
ms 1 s[um] paper damaged⌈summs 2 3 4 sum,
ms 1 s[um] paper damaged⌉ cautior, neque adeo facile mihi sinam persuaderi in
posterum, ut ms 2 3 4 cum,
ms 1 cu[m] paper damaged⌈cumms 2 3 4 cum,
ms 1 cu[m] paper damaged⌉ meo incommodo parum gratis sim commodo etc.
Fuit 1537-03-11⌊heri1537-03-11⌋ apud ms 2 3 4 me,
ms 1 [me] paper damaged⌈mems 2 3 4 me,
ms 1 [me] paper damaged⌉ ⌊⌊olim domini Bistram⌋ relicta vidua⌋. Quae mihi de ⌊domino Ioanne⌋[6] eius paulo ante parrocho conquesta est, quibus modis domum et curiam plebanalem, ut vocant, cum pecorum abductione frumentorumque, quae ms 2 3 4 reliqua,
ms 1 reliq[ua] paper damaged⌈reliquams 2 3 4 reliqua,
ms 1 reliq[ua] paper damaged⌉ sunt, venditione extenuat et expilat, quod quidem sine episcopi scientia, cuius est debitum modum in iis praescribere, fieri non deberet. Idque igitur scribo, quo commoneatur, ne quid in ea transmigratione praeter ms 2 3 4 phas,
ms 2 pha[s] paper damaged⌈phasms 2 3 4 phas,
ms 2 pha[s] paper damaged⌉ et aequum faciat. De rebus novis nihil est, quod scribam ad praesens, praeter atroces minas, quae de ⌊Turcis⌋ ex ⌊Hungaria⌋ et prope ⌊Austriam⌋ ad nos perferuntur. Dominus Deus, qui Magnificentiam Vestram ms 2 3 4 nobis,
ms 1 n[obis] paper damaged⌈nobisms 2 3 4 nobis,
ms 1 n[obis] paper damaged⌉ quam diutissime sospitem et incolumem conservet, tantorum malorum ms 2 4 auctores,
ms 1 auctores,
ms 3 auctorem⌈auctoresms 2 4 auctores,
ms 1 auctores,
ms 3 auctorem⌉ castigabit.