» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #899

Bona Sforza to Ioannes DANTISCUS
Cracow (Kraków), 1533-02-22
            received 1533-02-28

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, in secretary's hand, BCz, 1601, p. 631-634

Prints:
1AT 15 No. 89, p. 129-130 (in extenso; Polish register)
2POCIECHA 4 p. 414 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Reverende in Christo pater sincere nobis dilecte.

Existimabamus donationem illam sacrae caesareae maiestatis super defensam Sancti Laurentii in Monte Serico medio Paternitatis Vestrae magna sollicitudine et cura magnisque sumptibus expeditam alicuius commodi vel momenti futuram, pro qua toto septennio laboratum est. Ecce, ubi in medium Consilii Collateralis, quod rebus nostris infensum fuit semper, ius pascendi iumenta regia in illo loco reservatum esse censuerunt, quandoquidem de amovendis iumentis ipsis specialis in privilegio non sit mentio facta, quo fit, ut licet possessio ab illustri vicerege Neapolitano officialibus nostris assignata fuerit, regia tamen iumenta illinc non sint amota, perinde ac si nihil umquam nobis concessum fuisset. Qua de re cum officialibus caesaris scripsimus, ut nobis declarationem expedirent nullam servitutem iuris pascendi iumenta regia censeri debere, quandoquidem ita nobis donatum sit, quemadmodum illustris bonae memoriae dux Mediolani, mater nostra, possidebat, qua vivente iumenta regia illic non pascebantur, respondit nobis magnificus Cornelius Duplicius Sceperus in curia serenissimi regis Ferdinandi nunc agens, se accepisse ex litteris cuiusdam Godtsalci Eryci negotium hoc ad viceregem ab illius maiestate rursus remissum esse, ut maiestatem suam redderet certiorem, quid sit illud. Remissione hac minime BCz, 1601, p. 632 opus fuit. Nam maiestas sua causam ipsam optime novit et defensam nobis iam semel donavit, tergiversandum non esset. Sic quibusdam fatis ex illa aula extricare res nostras non possumus. Servitiorum et sumptuum nostrorum nulla ratio habetur. Quod Paternitati Vestrae scribendum putavimus. Si quando ad curiam illam scribet, poterit etiam hac de re aliquid scribere. Et bene valeat.