Non potui committere, cum is nobilis generosusque iuvenis dominus ⌊Cristophorus Conarsky⌋ a serenissimo ⌊rege meo⌋ ad aulam vestram missus sit, quin te litteris meis inviserem superinscribed⌈invisereminviserem superinscribed⌉, licet vicaria manu scriptis, dictaturae enim, etiam mihi invito, accessit magistratus, eo quod calamo iam a tribus mensibus uti nequeam.
Superiori anno per Euch ⌊Eustachium meum a Knobelsdorff⌋, cum me superinscribed in place of crossed-out mihi⌈mihi me me superinscribed in place of crossed-out mihi⌉ eo tempore ad te scribendi in multis occupationibus deficeret otium, tibi dici commisi de illa mathesi, de qua ad me ⌊⌋, quod eam auctor, ⌊ecclesiae meae⌋ canonicus, doctor ⌊Nicolaus Copernicius⌋, qui is diebus in extremis fere laborat paralisi affectus, cuidam ⌊mathematico⌋ evulgandam typis tradiderit. Iussi et ⌊⌋ tibi legendum ostendi, quod t(?) rei ipsius et ipsius ⌊auctoris⌋ non vanas habet laudes.[1] Quid porro cum ea excusione fiat, hucusque me praeterit.
Tu, si quid habes in eadem mathesi a te editum vel forsan in ea, quam profiteris, medica facultate a te editum superinscribed, in the hand of Dantiscus⌈a te edituma te editum superinscribed, in the hand of Dantiscus⌉, per hunc ⌊serenissimi regis mei⌋ ⌊oratorem⌋ ad me transmittas. Referetur tibi per occasionem non indigna gratia. Si qua etiam in re ipsi domino ⌊oratori⌋ usui esse possis, te ob veterem meam in te benevolentiam oro, ne pigrere illi tuam praestare operam.
Sunt mihi duo nepotes, quos, sopitis his bellis, quibus orbis Christianus ubique tumultuatur, ad vos mittere statui. Tu – quaeso – me edoceas, quomodo res litteraria quosve lectores on the margin⌈quosve lectoresquosve lectores on the margin⌉ apud vos habeat, et quibus impensis annuis se apud vos sustineri possint, in eo mihi rem apprime gratam facturus.
Mi carissime Gemma, vale ⌊uxoremque tuam⌋ meo nomine complectere, etiam si multis volueris vicibus, illique et omnibus amicis salutem dices.