AAWO, AB, D. 67, f. 214r
Ab hinc autem non habeo aliud Vestrae Reverendissimae Dominationi describendum,
nisi quod oratores ⌊serenissimi regis⌋ mei scripserunt se absolutos et tertia praeteriti mensis soluturos a ⌊Constantinopoli⌋[1], allaturos pacem regi acceptam[2]. Adversarii autem nostri sunt in magna exultatione, nescio, si spem vultu simulent[3]. Quod equidem quidam ex eorum gestibus videntur augurari.
Ex ⌊Neapoli⌋ allatae sunt litterae, quibus significatur dominum ⌊Andream Doria⌋ classe imperiali Christiana instructa expertissimo milite Hispano ab inde solvisse et ⌊Coronam⌋[4] versus properare. Illic enim videbimus, quidnam sperandum sit, aut uni aut alteri.
Ex ⌊Roma⌋ habemus ⌊summum pontificem⌋ sententiam protulisse erga ⌊regem Angliae⌋, ita ut illi sit iniunctum ⌊legitimam suam coniugem⌋ acceptare, ⌊concubinam⌋ vero amovere[5].
Circa ⌊Guntium⌋ oppidum, quod ⌊Turcus⌋ tot milibus tanto tempore obsedit et tentavit[6], omnia sata sunt deperdita at in toto spatio, ubi tantus numerus gentium obsidentium continebatur, creverunt optima frumenta, ac si studio seminata fuissent, inde se inhabitantes nutriunt. His Vestram Reverendissimam Dominationem peroptime valere cupio, cui me quoque commendo.